Aşırı fedakarlık senin egonun gizli taktiğidir
Seni hayal kırıklığına uğratan başkaları değil. Onların seni hayal kırıklığına uğratma gücü yok. Senin kendi beklentilerindir seni hayal kırıklığına uğratan.
‘Kendimi feda edersen o insanı kaybetmem’ düşüncesi büyük bir yanılgıdır. Hiç farkında olmadan kendine olan sevgi ve saygını yitiriyorsun. Kendine sevgisi olan kendini kımseye feda etmez. Kendine verecek sevgin yoksa başkasına da veremezsin. Sevgi verdiğini sanıyorsun. Oysa böyle yaparak sadece kendi ”Gurur” unu besliyorsun. ”İyi insan olma” yanılgını besliyorsun. Aşırı vermek, aşırı fedakarlık sevgi ile yapılan birşey değildir. Karşılığında sende eksik olan Sevgiyi alabilme umudundur. Verdiğin şey sevgi olmadığı için sana geri dönen de sevgi olamaz. Sende öfke ve kızgınlığa sebep olur. Hep veren olma rolündeysen ”kendini kullanılmış ” hissi yaratırsın. Vermeyi kestiğin de ise insanları hayal kırıklığına uğratırsın, çünkü sen kendini onlara bu rolünle tanıttın. Fedakar olma rolünü büyük ihtimalle çocuklukta öğrendin. Sana verilmeyen sevgiyi alabilmek için kimin neye ihtiyacı olduğunu farketmekte ve ihtiyaç karşılamakta ustalaşmak zorundaydın. Ve şu karara vardın : ”Ancak başkasına yardım edersem iyi insan olurum ”.Unuttuğun birşey var: İnsanları sevdiğin için değil, sana sevgi versinler diye yardım ediyorsun. Bu da insanlar tarafından hissediliyor .
Oysa içten samimi SEVGİ ile verilen birşey doyurucudur. Hem vereni hem de alanı memnun eder. Beklenti yoktur. Sadece vermenin huzuru vardır. Hayal kırıklığı ve öfke oluşmaz. Tam tersi yürekten, gerçek Sevgiyle vermek seni besler. Çünkü kendini mecbur hissetmeden ,birşey beklemeden vermek özgürlüktür. Özgürlük SENİ Öz’üne yaklaştırır. Hakiki ve sonsuz SEVGİNİN kaynağı ordadır…
