Hiperaktivite çocukluk çağında en sık rastlanan klinik şikayetlerden biri olmasına karşın hakkında en az bilgi sahibi olunan problemler arasında yer almaktadır. Problemin aslını araştırıp, okuyup öğrenmek yerine kulaktan doyma yanlış bilgilere itibar edilmesi ve bu bilgilerle hareket edilmesi en hafifinden çocuğumuzun eğitim hayatına mal olmaktadır.
Hiperaktivite nedir ?
Ne değildir ?
Belirtileri nelerdir ve nasıl tedavi edilir ?
Tüm bu soruların son araştırmalar ışığı altında doğru cevaplarını aramak ve bulmak gerekiyor. Geniş anlamıyla ciddi bir sosyal sorun olan bu durumu görmezden gelmek, yokmuş gibi kabul etmek yada “biz de çocukken böyleydik” diyerek geçiştirmeye çalışmak aslında bu çocuklara yapabileceğimiz en büyük haksızlık olacaktır.
Hiperaktivite çocuğun sadece yaramazlık sorunu değildir. Her yaramaz çocuğun hiperaktif olduğu söylenemez. Aşırı hareketlilik, fevrilik, ve dikkat eksikliği ile karakterize gelişimsel bir sorun olan tabloya DİKKAT EKSİKLİĞİ HİPERAKTİVİTE BOZUKLUĞU denmektedir. Bu saydığımız üç belirtiye her çocukta farklı oranlarda rastlanabilir. Bu çocukların dışarıdan gözlenen ve dikkat çeken davranışları aşırı hareketliliktir. Yaşıtları içinde daha hareketli olmaları nedeniyle hemen ayır edilirler. Çoğu hiperaktif annesini ifadesine göre daha anne karnında diğer kardeşlerine oranla çok daha hareketli olan bu çocukların, genellikle bebeklik döneminde huysuzlukları, az uyumaları ve yememeleri anne babayı fazlasıyla yorar.
Okul öncesi dönemde ise ev içinde koşuşturur, yükseklere tırmanır, dolap tepelerinde gezer, bir motor tarafından sürülüyormuşçasına hareket ederler. Bir kısmı bu derece hareketli olmayabilir, ancak bir yerde oturması gereken kısa bir süre dahi oturamaz, sakin bir şekilde oynayamazlar. Kıpır kıpıdırlar, elleri dursa ayakları durmaz. “ dur “ ve yapma sözünden anlamazlar.
Aşırı hareketlilik yanında çocuğun öğrenme performansını olumsuz olarak etkileyen, ancak sıklıkla gözden kaçan diğer bir belirti ise dikkat eksikliğidir. Hiperaktif çocukların büyük bir kısmı dikkatlerini yoğunlaştırmakta güçlük çekerler. İlgileri çoğunlukla kısa sürelidir. Çabuk sıkılır ve bir etkinlikten hemen diğerine geçerler. Beklemeyi hiç sevmezler, sabırsızlıkları nedeniyle işlerin hemen halledilmesini isterler. Özellikle öğrenmeyle ilgili alanlarda dikkatlerini yoğunlaştıramazlar, masanın başında oturma süreleri çok kısadır. Çeşitli bahaneler uydurup sürekli masadan kalkarlar ve annesiyle birlikte çalışmak isterler. Ders çalışmayı sevmezler. Dikkatlerinin çabuk dağılması nedeniyle, sınıf içinde dersi ve öğretmeni takip edemezler. Öğretmenler sıklıkla dersi dinlemediklerinden, arkadaşlarını rahatsız ettiklerinden yada onların dikkatlerini dağıttıklarından söz ederler.
Sınavlarda dikkatsizlik nedeniyle çok basit hatalar yaparlar. Hatta cevabını bildikleri soruyu bile yanlış yanıtlarlar. Sınav sonuna kadar beklemeden hemen sınav kağıdını teslim ederler. Evde tek başlarına ödev yapmazlar.
Devam edecek…
